Herbata po turecku

Turcy stosują specjalne przepisy przygotowywania kawy i herbaty. Różnią się one na tyle od przepisów europejskich, że cechuje je niepowtarzalny smak. Niektórzy sądzą, że to kawa jest typowym napojem tureckim, jednak w rzeczywistości za narodowy napój Turcji można uznawać herbatę. Ten napój turecki – przygotowywany na bazie suszu, ma swoje korzenie w rejonie Rize położonym na wschodzie kraju. Bazą tureckiej herbaty jest więc Rize, która nadaje naparowi typowy silny smak i aromat – niepodobne do znanych nam rodzajów herbat.

W celu zaparzena herbaty tureckiej potrzebujemy następujące przyrządy: dwa imbryki, specjalne tygielki – przypominające te, w których parzy się turecką kawę. Do mniejszego imbryka należy wsypać liście herbaty Rize, ewentualnie czarnej. Drugi imbryk napełniamy wodą. Mniejsze naczynie stawia się na większym, który podgrzewamy na małym ogniu w taki sposób, aby herbata parzyła się długo.

Liście herbaty, które czekają w mniejszym tygielku, zalewamy wrzątkiem. Następnie należy uzupełnić wodę w większym (dolnym) naczyniu i ponownie doprowadzić do wrzenia. Bierzemy kubek, który napełniamy w połowie wodą z dolnego naczynia i w połowie naparem z górnego. Według tradycji herbatę najlepiej podać z dwoma kostkami cukru.

Herbatę po turecku należy serwować w małych szklankach; zawartość tygielków rozlewa się na kilka osób. Tradycyjne szklanki mają specyficzny wygląd – ich forma przypomina kwiat tulipana. Tak przygotowaną herbatę – zwaną też "czajem", należy wypić niebawem po przygotowaniu – najlepiej w ciągu półtorej godziny.